De medische term voor een tangverlossing is forcepsextractie. Het betreft een kunstverlossing waarbij de baby versneld uit het geboortekanaal naar buiten wordt geholpen. De baby zal dus via de natuurlijke weg ter wereld komen maar krijgt daarbij wat hulp. Deze hulp wordt verleend door een tang die het babyhoofdje omvat en waaraan, door een arts, voorzichtig wordt getrokken. Tangverlossing worden vandaag de dag echter niet meer zo vaak uitgevoerd.
Redenen voor een tangverlossing
Bij een bevalling zal alleen een tang in worden gezet als het echt niet anders kan en als daardoor een kritieke toestand kan worden voorkomen. Een tangverlossing zal ervoor zorgen dat een bevalling vlotter verloopt en de baby dus eerder ter wereld kan worden gebracht. Een tangverlossing zal onder andere worden toegepast als de uitdrijving van de baby te langzaam verloopt, er sprake is van een dreigend gebrek aan zuurstof ivoor de baby of als de moeder in een slechte lichamelijke conditie verkeerd bijvoorbeeld ten gevolge van hart- of longklachten. Verder zal er voor een tangverlossing worden gekozen, in plaats van een vacuümpomp te gebruiken, op het moment dat het hoofdje van de baby verkeerd ligt.
Werkwijze
Een tangverlossing zal in alle gevallen uit worden gevoerd in een ziekenhuis door een gynaecoloog. De vrouw wordt meestal op een bed gelegd waarvan het onderste deel zal worden verwijderd. Haar benen zullen vervolgens in beensteunen worden gelegd zodat de arts voldoende werkruimte heeft. In sommige gevallen zal de urineblaas van de vrouw leeg worden gemaakt door het inbrengen van een katheter. Door middel van een inwendig onderzoek zal de arts bepalen wat de positie is van het babyhoofdje.
Vervolgens zullen de lepels van de tang, stuk voor stuk, in worden gebracht. Deze lepels komen elk aan een zijde van het babyhoofdje te liggen. Hoewel het inbrengen van de lepels vaak als niet prettig wordt ervaren is het geven van een verdoving niet altijd mogelijk. Op het moment dat blijkt dat er meer ruimte noodzakelijk is, om de ingreep goed te laten verlopen, dan zal de arts onder plaatselijke verdoving een knip (episiotomie) zetten. Zodra de tang goed op zijn plaats zit kan de arts er voorzichtig aan gaan trekken wanneer de vrouw een wee heeft.
Geboorte
Door de tang te gebruiken tijdens een bevalling zal de baby binnen een aantal persweeën ter wereld komen. Wanneer dit niet lukt dan zal de arts meestal besluiten om tot de uitvoering van een keizersnede over te gaan. Indien de baby wel met behulp van een tang wordt geboren dan kan er nog een paar dagen een afdruk van de lepels zichtbaar zijn op het hoofdje. Deze afdrukken zullen echter vanzelf weer verdwijnen.
Gevolgen voor de baby
Overigens kan de baby door een tangverlossing wel een paar dagen last hebben van hoofdpijn. Hiervoor wordt dan vaak paracetamol toegediend. Daarnaast is het mogelijk dat de baby misselijk is. Dit kun je een beetje opvangen door de baby de eerste dagen niet te vaak van houding te laten veranderen. Wanneer er een tangverlossing heeft plaatsgevonden zal dit geen invloed hebben voor een volgende zwangerschap of bevalling.
