Tegen de tijd dat je kind anderhalf jaar oud is begint de zogenaamde peuterpuberteit. Niet alle peuters hebben hier in gelijke mate last van en bij sommigen zul je er zelfs helemaal niet van merken terwijl anderen juist er moeilijk zijn. Gelukkig zal deze periode rond de kleuterleeftijd over zijn. In de peuterpuberteit wordt je peuter zich bewust van het feit dat hij, of zij, een apart individu is en dus niet vastzit aan papa of mama. Verder zal je kind in die periode trachten grenzen te verleggen en zijn zelfstandigheid te vergroten.
Zelfstandigheid
Ondanks het feit dat een peuter nog niet echt veel zelf kan, wil je kind dit wel graag wat zo nu en dan tot frustraties en driftbuien kan leiden. Ze kunnen verder last krijgen van stemmingswisselingen waar ze zelf eigenlijk geen raad mee weten. Daarnaast kunnen ze plotseling bang worden. Het beheersen van emoties is eveneens een groot struikelblok tijdens de peuterpuberteit zodat soms je kind werkelijk niet te genieten zal zijn.
Driftbuien
Je peuter kan plotseling op een heftige manier zijn gevoelens uiten, dit wordt een driftbui genoemd. Jongens hebben hier evenveel last van als meisjes op deze leeftijd. Een dergelijke driftbui hoeft echter niet bij elk kind hetzelfde te zijn. Zo kan de één bijvoorbeeld de adem inhouden terwijl een ander het op een krijsen zal zetten. De emoties kunnen dan soms erg hoog oplopen.
Er is dan weliswaar een groot verschil per kind, hoe een driftbui zich manifesteert, toch zijn er vaak een aantal aspecten waar te nemen die bij veel kinderen voorkomen zoals:
- schreeuwen
- gillen
- zich op de grond laten vallen
- slaan
- schoppen
- met spullen smijten
Een driftbui kan veroorzaakt worden door een heleboel zaken zoals onder andere: het naar bed gaan, eten, kleren aandoen of gefrustreerd raken door een speeltje of ander voorwerp.
Meestal zal een driftbui maar zo’n vijf minuten duren maar wanneer een kind honger heeft, moe of verdrietig is dan kan deze niet worden voorkomen ook al heb je te maken met een doorgaans lieve en voorbeeldige peuter. Veel driftbuien hebben een keerpunt. Wanneer je voor dit punt op een juiste manier weet in te grijpen kan escalatie worden voorkomen. Na dit keerpunt kun je de driftbui beter uit laten doven want dan heeft ingrijpen geen effect meer.
Niet doen
Als ouder kun je beter je kind niet straffen voor een driftbui. Ook onderhandelen met je peuter of aan diens grillen toegeven is absoluut niet aan te raden.
Negatief gedrag kun je het best negeren. Een kind zal namelijk ook negatieve aandacht zien als aandacht en dit gedrag later wellicht aanwenden om zichzelf in het middelpunt van de belangstelling te plaatsen. Beter is het positief gedrag te belonen, consequent en duidelijk te zijn maar ook door middel van lichaamstaal laten zien wat je zegt. Bij een driftbui kun je je kind ook even een time-out geven totdat de rust is teruggekeerd.
