Een van de meest voorkomende afwijkingen bij pasgeborenen hebben betrekking op de voet. Het gros van deze voetafwijkingen zijn zonder operatief ingrijpen te behandelen, en in een groot aantal situaties hoeft zelfs het verloop eenvoudigweg goed in de gaten te worden gehouden. Desondanks, is het van groot belang om in te zien dat een afwijking zeker op een correcte manier behandeld dient te worden.
Metatarsus adductus
Metatarsus adductus is een aangeboren voetaandoening die vrij veel voorkomt en die bij maar liefst bij ongeveer 1 tot 2 procent van alle pasgeborenen wordt waargenomen. In de regel zal deze afwijking opvallen door de kenmerkende stand van het babyvoetje: de tenen en de voorvoet wijzen namelijk naar binnen waardoor het strekken ervan erg lastig gaat. De voetzool van het kleintje lijkt qua vorm bij deze afwijking bovendien op een boon. Milde vormen van metatarsus adductus zullen zich overigens vaak vanzelf herstellen. De meer ernstige gevallen zullen echter om het gebruik van hulpmiddelen vragen, zoals een (gips)spalk of corrigerend schoeisel. Operatief ingrijpen is echter ook in de meer ernstige gevallen bij metatarsus adductus uiterst zelden noodzakelijk.
Horrelvoet of klompvoet
De horrelvoet is ook een voetprobleem dat veel wordt gezien bij pasgeboren baby’s. Een clubvoet is eigenlijk een verzamelnaam voor uiteenlopende voetafwijkingen die er gezamenlijk voor zorgen dat de voeten van een pasgeboren baby gedraaid staan en bovendien naar beneden en naar binnen wijzen. Ongeveer de helft van de baby’s die geboren zijn met klompvoetje zal de afwijking aan allebeide de voetjes hebben en circa 1 tot 3 baby’s per 1.000 zuigelingen zal met deze aandoening ter wereld komen. Bij jongens komt een horrelvoet haast twee keer zo vaak voor als bij meisjes. Een klompvoetje zal gelukkig geen pijnklachten met zich meebrengen, maar wel kan deze afwijking op de langere termijn voor problemen gaan zorgen. De voetafwijking kan immers voor problemen zorgen bij het lopen. Desondanks is het goed mogelijk om een klompvoet met behulp van speciale strekoefeningen, ingipsen en/of een chirurgische ingreep te behandelen. In het gros van de gevallen kan een voetafwijking als gevolg van een horrelvoet al in de prille kindertijd worden gecorrigeerd.
Congenitale verticale talus
Een congenitale (aangeboren) verticale talus is een minder veel voorkomende oorzaak van een bepaalde vorm van platvoeten bij pasgeboren baby’s. Deze voetafwijking wordt in de regel in verband gebracht met afwijkende chromosomale- of aangeboren aandoeningen Het voetje van een baby met aangeboren verticale talus kenmerkt zich doordat de voetzool qua vorm veel lijkt op de afgeronde onderkant van de poten van een schommelstoel. De behandeling van verticale talus is dezelfde als die van een klompvoet, ook hierbij zullen strekoefeningen, ingipsen en als dat nodig is chirurgie toe worden gepast om de stand het voetje te corrigeren.
Polydactyly
Polydactyly is een medische term waarmee wordt bedoeld date en baby één, of zelfs meerdere, extra tenen heeft. Deze aangeboren afwijking aan de voet (maar soms ook aan de hand) komt vrij veel voor: ongeveer 1 op de 1000 baby’s komen namelijk met polydactyly ter wereld. Hoewel je hier te maken kunt hebben met een aandoening die in bepaalde families frequent voorkomt, zijn er ook gevallen van polydactyly bekend waarbij er helemaal geen sprake is van deze aandoening in de medische geschiedenis van de aanverwanten. De behandeling van polydactyly aan de voet zal afhangen van de plaats en de manier waarop de extra teen of tenen zijn verbonden met de voet. Op het moment dat er zich geen bot in de extra teen zit en daarnaast deze teen niet goed is aangelegd, kan ere en klem op worden geplaatst zodat er geen bloed meer in kan stromen. Door een gebrek aan zuurstof- en voedselrijk bloed zal vervolgens de extra teen er na verloop van tijd vanzelf van de voet afvallen. Beter gevormde tenen zullen daarentegen wel door middel van een chirurgische ingreep worden weggehaald. Een dergelijke operatieve ingreep zal doorgaans worden uitgevoerd wanneer de baby ongeveer een jaar oud is. In de regel zal de ingreep wel plaatsvinden voordat het kindje zijn, of haar, eerste stapjes gaat zetten.
Aangeboren gekrulde tenen
Gekrulde tenen wil zeggen dat één van de tenen van een baby op een ongewone manier gedraaid is. De aangedane teen zal weliswaar in een gebogen stand staan, maar toch zal de voornaamste afwijking worden gevormd door de vreemde rotatie van de teen. Aangeboren gekrulde tenen komen over het algemeen aan allebei de voeten voor. Rond de 25 procent van de gevallen van gekrulde tenen zal vanzelf herstellen. De behandeling van de afwijking bij een gekrulde teen bestaat uit het doorsnijden van de pees aan de onderkant van de aangedane teen zodat de druk wordt verlicht en de rotatie wordt opgeheven. Met een dergelijke ingreep zal vaak worden gewacht totdat het kind ten minste zes jaar oud is. Voor die tijd kan een gekrulde teen immers nog vanzelf verdwijnen.
Overlappende tenen
Een overlappende teen zal optreden op het ogenblik dat de kleine teen van een baby over de bovenkant van de naastgelegen teen groeit. Een dergelijke aandoening kan in verschillende gradaties optreden en in bepaalde gevallen zullen baby’s er geen last van ondervinden. Bij andere kinderen kan een overlappende teen echter voor moeilijkheden zorgen bij het dragen van schoenen en kan het zelfs noodzakelijk zijn om operatief in te grijpen om zo de afwijking te corrigeren.
