Peesscheuren of -breuken zijn in de regel pijnlijke en soms zelfs beangstigende trauma’s. Hoewel dit soort verwondingen aanzienlijk vaker waar wordt genomen bij mensen die de middelbare leeftijd hebben bereikt, kunnen deze trauma’s eveneens bij jongere- en oudere personen voorkomen. De meest voorkomende peesletsels doen zich voor wanneer er iets zwaars op wordt getild of wordt voortgetrokken, in het bijzonder op momenten dat er iets wegglijdt of gaat vallen. In de meeste gevallen zal iemand in een dergelijke situatie iets voelen, of horen, knappen of poppen. Vervolgens zal er gesproken worden van pijnklachten rond de schouder of de elleboog, afhankelijk van welk deel van de bicepspees er is gescheurd.
Het stellen van de diagnose van een gescheurde bicepspees is doorgaans niet echt moeilijk, maar de beslissing hoe een dergelijke verwonding het best kan worden behandeld, kan een stuk complexer zijn. Bepalen of een operatieve ingreep noodzakelijk, of zelfs nuttig is, kan erg lastig zijn en bovendien kan een ideale behandeling van persoon tot persoon, of zelfs van geval tot geval, verschillen.
De bicepspees en -spier
De bicepspees is het weefsel dat de bicepsenspier met het bot verbindt. De bicepsspier helpt bij het buigen van het ellebooggewricht, maar het heeft daarnaast nog een aantal andere taken. Zo is deze pees van belang bij het maken van de beweging die supinatie van de onderarm wordt genoemd. Dit is de beweging van het naar boven draaien van de handpalm, zoals wanneer je een deurknop opent of bij het maken van een draaibeweging met een schroevendraaier. De bicepspees levert eveneens een belangrijke bijdrage aan de stabiliteit van de schouder.
Er zijn twee proximale (dichtbij gelegen) punten waar de bicepspees aan het schoudergewricht zijn bevestigd en een enkele distale (verder weg gelegen) bicepspees aan de elleboog. De reden dat deze spier het de biceps wordt genoemd, is als volgt: “bi’ betekent twee en de spier bestaat uit een tweetal belangrijke delen. Elk van deze delen van de spier heeft een eigen peesbevestiging bovenop de schouder, terwijl de twee delen samenkomen in één peesbevestigingspunt bij de elleboog.
Een van de pezen die bij de schouder (de proximale biceps) is gelegen wordt ook wel de lange kop van de biceps genoemd, terwijl de andere de korte kop van de biceps heet. De lange kop van de biceps is vrijwel altijd het deel dat gewond raakt op het ogenblik dat er sprake is van een proximale bicepsblessure. De lange kop van de biceps hecht zich aan de binnenzijde van het schoudergewricht, exact op de rand van het schoudergewricht. De korte kop van de proximale biceps hecht zich op zijn beurt aan een botuitsteeksel dat zich voor de schouder bevindt en dat het ravenbekuitsteeksel (coracoïde proces) wordt genoemd.
Bicepspeesscheuren of -breuken
Een scheuring (ruptuur) van de bicepspees is een verwonding die ontstaat op het bevestigingspunt van de bicepspees aan het bot, waardoor de pees van het bot losraakt. Een normale bicepspees is echter goed vastgehecht aan het bot. Op het ogenblik dat de bicepspees echter scheurt of breekt, dan zal deze loskomen van het bot. Na een scheuring van de bicepspees kan de spier dus niet meer aan het bot trekken en kunnen bepaalde bewegingen zijn verzwakt en zelfs pijnlijk zijn.
Er zijn twee breuksoorten van de bicepspees:
Proximale bicepspeesbreuken
Een proximale bicepspeesruptuur is een beschadiging van de bicepspees aan de zijde van het schoudergewricht. Dit soort letsel is het meest voorkomende type verwonding aan de bicepspees en wordt het meest waargenomen bij patiënten die ouder zijn dan 60 jaar. Dit letsel zorgt echter meestal weinig klachten. Zoals we al eerder hebben vermeld, betreffen proximale peesblessures bij de biceps vrijwel altijd de lange kop van de bicepspees. Verwondingen aan de korte kop van de biceps zijn in de praktijk dan ook uiterst zeldzaam.
Distale bicepspeesbreuken
De distale bicepspees is een letsel dat zich bevindt rondom het ellebooggewricht. Dit is vaak een blessure die ontstaat doorgaans bij mannen van middelbare leeftijd wanneer zij iets zwaars optillen of als zij aan het sporten zijn. Een groot aantal patiënten dat last hebben van een distale bicepsruptuur zal een operatieve ingreep dienen te ondergaan om de gescheurde pees te herstellen.
Behandelingsmogelijkheden
Beoordelen of een scheuring of breuk van de bicepspees dient te worden hersteld, zal afhangen van een aantal verschillende factoren, zoals:
- de leeftijd van de patiënt,
- het activiteitenniveau van de patiënt,
- welke arm is aangedaan (is dit de dominant of de niet-dominant arm),
- de verwachtingen voor de toekomst.
In het bijzonder, meer verse, actieve letsels aan de dominante arm zullen in de regel altijd door middel van een operatie hersteld.
Resultaten van een niet-chirurgische behandeling zijn echter een stuk minder slecht dan een heleboel mensen denken. Er is vaak wel sprake van enige misvorming van de spier, maar doorgaans zal het verlies van kracht aanzienlijk minder zijn dan het gros van de mensen verwacht. Een niet-chirurgische behandeling is dan ook in een groot aantal gevallen een goede optie. Uiteraard is het altijd zaak om alle behandelingsopties met een orthopedisch chirurg te bespreken. Deze arts kan je immers helpen bij het kiezen van de beste behandeloptie in jouw specifieke situatie.
