Een van de meest belangrijke dingen die je kunt op het ogenblik dat een kind ziek is, is om het voldoende gehydrateerd te houden. Kinderen hebben namelijk aanzienlijk minder vocht in hun lichaam dan een volwassene. Bij koorts of diarree kan er dan ook snel uitdroging opstaan bij hen. Het is ook van cruciaal belang om er bij kinderen voor te zorgen dat ze de juiste soorten vocht binnenkrijgen, zodat ze zich snel weer beter zullen voelen. Wanneer ze niet het juiste vocht tot zich nemen, kan dit hen zelfs zieker maken.
Medische hulp bij uitdroging
Uitdroging is dan ook een voornaam punt van zorg wanneer je te maken hebt met jonge kinderen die lijden aan diarree. Op het ogenblik dat je dan ook het vermoeden hebt dat een kind uit is gedroogd, dan is het altijd verstandig om dit te bespreken met een huis- of kinderarts en samen het beste rehydratatieplan op te stellen voor het betreffende patientje.
Milde gevallen van uitdroging kunnen over het algemeen prima worden behandeld met behulp van zogenaamde orale rehydratie therapie. Dit is een behandelmethode die gebruikmaakt van een zorgvuldig samengesteld mengsel van elektrolyten en suikers (vaak afgekort tot ORT) of door middel van het frequent geven van moedermelk of flesvoeding. Ondanks dat orale rehydratie een aanvaarbare behandelmethode kan zijn voor de mildere gevallen van uitdroging, kan een infuus worden gebruikt om de noodzakelijke behandeling uit te voeren bij de meer gematigde- tot ernstige gevallen. In samenspraak met je huis- of kinderarts kan worden bepaald welke behandeling het best geschikt is voor de behandeling van een kind met diarree en/of uitdrogingsklachten.
Het is dus essentieel om medische hulp in te schakelen op het ogenblik dat dit nodig is. Wacht echter nooit te lang. Een arts of verpleegkundige kan je namelijk de nodige hulp bieden en ernstige complicaties voorkomen. Dit kan bijvoorbeeld door een infuus aan te leggen op het moment dat een kind niet in staat is om genoeg te drinken of vocht binnen kan houden. Het ;lichaam van een kind dat geregeld moet braken, of dat gewoon niet wil drinken, is namelijk vaak niet in staat om het verloren vocht weer aan te vullen.
De meeste mensen hebben waarschijnlijk wel eens gehoord van één of meerdere merken die producten aanbieden voor rehydratietherapie. In de handel zijn zowel kant-en-klare producten als poeders die nog in water opgelost dienen te worden, te verkrijgen. Al deze middelen moeten oraal in worden genomen en zorgen voor een goede rehydratatie. Met een dergelijk product weet je dus absoluut zeker dat een kind veilig zijn, of haar, vochtbalans weer op peil kan brengen en daarbij de juiste verhoudingen broodnodige zouten, suiker en vocht binnenkrijgt.
Veel mensen weten echter niet dat er ook recepten voor handen zijn waarmee je gemakkelijk zelf een rehydratiemiddel kunt maken, en dat even goed werkt als een product dat je hebt gekocht. Het bekendste recept voor een rehydratiemiddel ziet er als volgt uit:
- Voor een jonge baby is moedermelk altijd het beste middel dat je kunt gebruiken voor de rehydratatie.
- Voor oudere kinderen meng je de volgende voedingsmiddelen totdat ze volledig op zijn gelost:
- 1/2 theelepel zout
- 6 theelepels suiker
- 1 liter drinkwater of 5 kopjes drinkwater (met elk een inhoud van circa 200 milliliter)
Het zelfgemaakte rehydratiemiddel dien je op een koele plaats te bewaren en zal voor de duur van maximaal 24 uur gebruik kunnen worden. Bij de bereiding kun je uitgaan van het volgende: één theelepel is 5 milliliter als je een afgestreken theelepel gebruikt tenminste.
Verder is het van cruciaal belang dat je altijd schoon drinkwater gebruikt. Op het moment dat je dit het niet zeker weet, dan is het zeker aan te bevelen om het water eerst te koken en het vervolgens af te laten koelen. Zorg er tevens voor dat het goed is afgekoeld voordat het gedronken wordt. Het is ook belangrijk om dit rehydratiemiddel niet te gaan verdunnen met andere dranken. Sommige ouders zijn namelijk geneigd om een beetje rehydratiemiddel toe te voegen aan bijvoorbeeld appelsap, maar dit zal niet hetzelfde effect hebben op het herstel van het kind. Juist de concentratie, dus de verhouding van zouten en suikers tot het water, zal immers het verschil maken. Op elke verpakking zal staan vermeld hoeveel water je aan het rehydratiepoeder toe dient te voegen. Bovendien zijn bepaalde middelen voorzien van bijvoorbeeld een sinaasappelsmaak waardoor het voor een kind wat gemakkelijker wordt om het te drinken.
Dosering en toediening van rehydratiemiddelen
Het beste overleg je altijd eerst het een kinder- of huisarts over de wijze waarop je de rehydratieoplossing het best toe kunt dienen. Voor een milde vorm van uitdroging, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van diarree, hebben we hieronder is een voorbeeld van een rehydratieschema geplaatst:
- Geef na elke diarree-episode een volgende dosis rehydratieoplossing. Doe dit langzaam en gebruik hierbij bijvoorbeeld een theelepel:
- Kinderen die jonger zijn dan 2 jaar: dien je een kwart tot een halve grote beker aan rehydratieoplossing te geven per voeding.
- Oudere kinderen hebben een halve tot een hele grote beker rehydratieoplossing per voeding nodig
- Volwassenen en oudere kinderen hebben in totaal minimaal 3 doseringen van een rehydratieoplossing per dag nodig.
Wat te doen als een kind overgeeft?
Nadat een kind over heeft gegeven doe je er goed aan om 10 minuten te wachten en probeer het nog een keer wat rehydratieoplossing te laten drinken.
Waarom zal het drinken van een zoute rehydratieoplossing je niet dorstig maken?
Een effectief oraal rehydratatiemengsel bevat bepaalde koolhydraten of suikers, natrium en soms kalium. Op het moment dat er sprake is van een diarreeziekte, dan zullen de darmen niet de benodigde hoeveelheid vocht en zouten opnemen. Op het ogenblik dat er koolhydraten of suikers (glucosebronnen) toe worden gevoegd, dan zal je lichaam een nieuw mechanisme in werking gaan zetten dat zowel natrium als glucose samen gaat vervoeren. Door natrium via de wand van je darmen te laten transporteren, zal eveneens het opgeloste natrium water op gaan nemen, waardoor er rehydratatie mogelijk zal zijn.
Je kunt altijd met een arts, of andere medische zorgverlener, overleggen over het eventuele gebruik van andere behandelingen. Mogelijk dient je patientje een behandeling krijgen voor de onderliggende oorzaak die verantwoordelijk voor de uitdroging van het kind. Er kan bijvoorbeeld een infectie aanwezig zijn in het lichaam die behandeld moet worden. In het geval dat er cholera is gediagnosticeerd, zal er zink worden gebruikt in combinatie met de orale rehydratatiemiddelen om op die manier de benodigde hoeveelheid vocht te verminderen.
