Chlamydia is één van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA) in een groot aantal westerse landen. Het betreft namelijk een infectie die gemakkelijk verspreid kan worden omdat er doorgaans geen symptomen opgemerkt worden en iemand dus onbewust de ziekte over kan dragen aan personen met wie ze seksuele betrekkingen hebben. In de praktijk zijn circa drie kwart van de chlamydia-infecties onder vrouwen en de helft bij mannen zonder symptomen aanwezig.
Hoe weet je of je lijdt aan chlamydia?
Het is vaak behoorlijk lastig om zelf vast te stellen of je met chlamydia geïnfecteerd bent, omdat de symptomen niet in alle gevallen duidelijk zijn. Maar op het ogenblik dat de symptomen zich wel manifesteren, zijn ze doorgaans binnen één tot drie weken na het seksuele contact met de besmette persoon merkbaar. De symptomen waar je dan mee te maken kunt krijgen zijn echter niet in alle gevallen gelijk voor vrouwen en mannen die met chlamydia zijn geïnfecteerd.
Symptomen van chlamydia bij vrouwen
Symptomen van chlamydia bij mannen
- Kleine hoeveelheden heldere, of juist troebele, afscheiding uit de top van de penis,
- Pijn bij het plassen,
- Jeuk, of een branderig gevoel, rondom de opening van de penis,
- Pijn en zwelling rondom de testikels.
Het stellen van de diagnose chlamydia
Er zijn een aantal verschillende onderzoeken en tests die een arts kan gebruiken om de diagnose chlamydia te stellen. Hij, of zij, zal waarschijnlijk een steriel staafje gebruiken om een monster te nemen uit de urinebuis (urethra) bij mannen of uit de baarmoederhals (cervis uter) bij vrouwen en dit vervolgens naar een laboratorium te sturen om daar onderzocht te worden. Daarnaast zijn er nog andere onderzoeken waarbij een urinemonster wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van de voor chlamydia verantwoordelijke bacteriën (Chlamydia trachomatis).
Het behandelen van chlamydia
Op het moment dat vast is gesteld dat je aan chlamydia lijdt, dan zal je behandelde arts orale antibiotica (vaak antibiotica in de vorm van tabletten) aan je voorschrijven. In een heleboel gevallen betreft het dan azithromycine of doxycycline. De dokter zal je tevens aanraden om de persoon, of personen, met wie je seksuele contacten hebt onderhouden in te lichten zodat ook zij kunnen worden behandeld. Bovendien kan zo herinfectie en verdere verspreiding van de ziekte voor een groot deel worden voorkomen.
Wanneer je wordt behandeld voor chlamydia dan moet de infectie binnen ongeveer één of twee weken zijn verdwenen. Het is echter van cruciaal belang dat je de volledige antibioticakuur afmaakt, zelfs wanneer je je weer beter voelt.
Vrouwen die te kampen hebben met een ernstige chlamydia-infectie kunnen op worden genomen in een ziekenhuis, omdat er intraveneuze antibiotica (dus medicatie via een infuus in een ader) toegediend moet worden en er eventueel ook pijnstillende middelen gegeven dienen te worden.
Na het gebruik van de antibiotica dient iemand, die een chlamydia-infectie heeft gehad, na drie maanden opnieuw getest te worden om er zeker van te zijn dat de infectie helemaal is verdwenen. Dit is in het bijzonder van belang op het moment dat je niet zeker weet of de persoon, of personen, met wie je seksuele contacten onderhoudt een behandeling voor deze SOA hebben gehad. Maar zelfs wanneer je dit wel zeker weet, zal het testen moet nog altijd noodzakelijk zijn. Het wordt namelijk met klem aangeraden om geen sekste hebben tot op het ogenblik dat je zeker weet dat zowel jij als de persoon, of personen, met wie je seksueel contact hebt niet langer aan de ziekte lijden.
Wat gebeurt er als chlamydia niet wordt behandeld?
Op het moment dat je niet wordt behandeld voor chlamydia, dan loopt je de kans om uiteenlopende gezondheidsproblemen te ontwikkelen. Je kunt hierbij denken aan:
Voor vrouwen
Indien chlamydia bij een vrouw niet wordt behandeld, dan kan deze infectie een bekkenontsteking tot gevolg hebben, wat op zijn beurt weer kan leiden tot beschadiging van de eileiders (tuba uterina). Dit zijn de verbindingen tussen de eierstokken en de baarmoeder. In het meest erge geval kan een onbehandelde chlamydia zelfs onvruchtbaarheid veroorzaken (je zult dan dus niet langer in staat zijn om kinderen te krijgen). Een niet behandelde chlamydia-infectie kan eveneens de kans op een buitenbaarmoedelijke (ectopische) zwangerschap vergroten (hierbij zal de bevruchte eicel zich buiten de baarmoeder in gaan nestelen en ontwikkelen.) Bovenal kan chlamydia vroeggeboorten tot gevolg hebben (je zult dan veel te vroeg bevallen) en kan de infectie van de moeder op haar kind over worden gedragen tijdens de bevalling, waardoor er een ooginfectie, blindheid of een longontsteking bij de pasgeborene baby kan ontstaan.
Voor mannen
Chlamydia kan een aandoening tot gevolg hebben die in de medische wereld nongonococcale urethritis (NGU) wordt genoemd. Dit is een infectie van de urinebuis (de buis waardoor zowel mannen als vrouwen hun urine door naar buiten brengen tijdens het plassen). Verder kan een niet behandelde chlamydia bij een man ervoor zorgen dat er een infectie van de epididymis (de buis die sperma afvoert uit de testikels) ontstaat. Dit wordt door medici ook wel epididymitis genoemd. Daarnaast kan de man gaan lijden aan proctitis: een ontsteking van het rectum.
Hoe kun je een besmetting met chlamydia voorkomen?
Om je kans op het krijgen van een chlamydia-infectie te verlagen, dien je de volgende stappen te zetten:
- Gebruik condooms op de juiste manier en iedere keer dat je seks hebt.
- Beperk het aantal sekspartners en fladder niet van de één naar de ander.
- Doe aan seksuele onthouding of beperk het hebben van seksueel contact tot slechts één partner waar je van weet dat hij, of zij, niet geïnfecteerd is.
- Wanneer je het vermoeden hebt besmet te zijn met chlamydia, dan dien je seksueel contact te vermijden en zo snel mogelijk een arts te raadplegen.
Problemen in de schaamstreek en die betrekking hebben op je geslachtsdelen, zoals het hebben van pijn of een branderig gevoel tijdens het plassen of het opmerken van een ongewone zweer of huiduitslag zouden een teken moeten zijn om direct te stoppen met het hebben van seks en direct een arts te raadplegen. Op het ogenblik dat je wordt verteld dat je lijdt aan chlamydia, of aan een andere seksueel overdraagbare aandoening, en je daar een behandeling voor ondergaat, dan dien je al je recente sekspartners hiervan op de hoogte te brengen zodat ook zij een arts kunnen raadplegen en eventueel behandeld kunnen worden.
Vanwege het feit dat chlamydia vaak voorkomt zonder dat er symptomen op worden gemerkt, kunnen personen die geïnfecteerd zijn hun sekspartner(s) onbewust ook besmetten. Een groot aantal artsen geeft dan ook het advies aan mensen die geregeld seks hebben met meer dan één vaste partner regelmatig getest dienen te worden op chlamydia en andere seksueel overdraagbare aandoeningen, zelfs wanneer er geen symptomen aanwezig zijn.
