Een onderzoek om het been recht omhoog te tillen zal uit worden gevoerd bij een patiënt die plat op een bed ligt. Met het gestrekte recht, dient de betreffende patiënt vervolgens zijn, of haar, voet van het bed omhoog tillen en dit voor een bepaalde tijd in de lucht houden. De persoon in kwestie moet in staat zijn om het been rechtop te houden terwijl de hak los is gekomen van de onderzoekstafel. Daarnaast zal de arts die het onderzoek uitvoert de sterkte van het been testen door weerstand te bieden terwijl het onderzoek uit wordt gevoerd.
Verder kan een arts een vergelijkbaar onderzoek uitvoeren door de hiel zo hoog mogelijk op te tillen en vervolgens de tenen naar het hoofd van de patiënt te buigen. In dit geval zal de nervus ischiadicus worden gestrekt en kan dit onderzoek helpen bij het vaststellen van aandoeningen die veroorzaakt worden door de irritatie van zenuwen, in de medische wereld ook wel radiculopathie genoemd.
Het mechanisme van de onderste ledenmaten testen
Bij het omhoog tillen van het been zullen uiteenlopende aspecten van kracht en stabiliteit van de onderste ledenmaten worden getest. In de regel wordt de test met het opgetilde been gebruikt om de werking van de quadricepsspieren te kunnen en de bevestiging ervan aan het scheenbeen te kunnen beoordelen. Een beschadiging van de quadricepspees, die in de medische wereld de patellapees wordt genoemd, kan leiden tot een onvermogen om een zogeheten straight leg raise (het recht opheffen van het been) goed uit te voeren.
Op het ogenblik dat je last hebt van een aandoening, zoals een gescheurde quadricepspees of een breuk van de patellapees, dan zul je in de regel niet in staat zijn om deze beweging uit te voeren. Vanwege de verstoring van het mechanisme van de onderste ledenmaten is er, ondanks de inspanning die je levert om het aangedane been op te tillen, niets om tegen aan te trekken en om die reden zul je niet in staat zijn om deze beweging uit te voeren. Een test om het been recht op te tillen is de meest belangrijke diagnostische test om te beoordelen of er inderdaad sprake is van een dergelijke aandoening.
Onderzoek naar zenuwirritatie
De straight leg raise test kan verder aan worden gepast om de zenuwfunctie te testen, in plaats van de spier- en peeswerking. De heupzenuw verlaat namelijk de lendenwervels en loopt vervolgens achter de heup langs naar de achterzijde van de onderste ledenmaten. Aandoeningen die voor een zenuwirritatie zorgen, bijvoorbeeld spinale stenose, een hernia en ischias, kunnen dan ook worden getest door een wijziging aan te brengen op het maken van de opheftbeweging van het gestrekte been.
In dat geval zal de patiënt in kwestie het gestrekte been opproberen te tillen, terwijl de onderzoeker de hiel optilt terwijl de knie recht blijft. Nadat de hak zo hoog mogelijk is opgetild, dorsaliseert de onderzoeker de enkel (dit wil zeggen dat de tenen in de richting van het hoofd van de patiënt worden gericht). Hierdoor zullen de zenuwen worden gestrekt en kunnen de symptomen van zenuwpijn die door het been worden waargenomen, op worden geroepen. Van een positieve test is sprake als de pijn opnieuw op kan wordt gewekt tot onder de knie, waarbij er een gevoel van beklemming in de hamstringspier niet als een positief testresultaat zal worden gezien. Dit soort onderzoek wordt ook wel een spanningssymbool genoemd en kan van groot nut zijn bij de bepaling van de meest geschikte behandeling van een zenuwaandoening.
