Overgeven is niet leuk, en zeker voor een kind. Bovendien kan overgeven ervoor zorgen dat je je ongerust gaat maken over de gezondheid van je kind. Een kind dat moet braken, maar dat geen koorts heeft, kan met een aantal zaken te maken hebben. Indien je als ouder of verzorger echter weet op welke andere zaken je moet letten, dan kun je de oorzaken van de maagproblemen van het kind beperken, en het de behandeling geven die het nodig heeft.
Buikgriep
In tegenstelling tot wat nog steeds veel mensen denken heeft buikgriep niets te maken, en is dus ook niet te vergelijken met, griep (influenza). In de volksmond wordt de term buikgriep namelijk gebruikt als ze spreken over een ziekte die in de medische wereld bekend staat als gastro-enteritis. Vaak wordt gastro-enteritis veroorzaakt door een virus, zoals het rotavirus of het norovirus. Maar je kunt ook buikgriep krijgen van een besmetting met bacteriën, zoals E. coli of salmonella. Ondanks dat het norovirus soms een lichte koorts met zich mee kan brengen, kan deze verhoging van je lichaamstemperatuur ook helemaal wegblijven.
Het norovirus is besmettelijk en op het ogenblikje kind het bij zich draagt, dan heeft het dit op één van de volgende drie manieren opgelopen:
- het kwam in contact met iemand die het virus bij zich droeg.
- het heeft voedsel gegeten dat het virus bevatte.
- het raakte een oppervlak aan waar het virus op at en raakte daarna zijn, of haar, mond of neus aan voordat de handjes goed werden gewassen.
De symptomen zullen tussen de 12 en de 48 uur na de besmetting met het virus zich gaan manifesteren. Naast het overgeven, zal je kind waarschijnlijk ook last krijgen van diarree, misselijkheid en maagkrampen. Het goede nieuws is echter dat het gros van de kinderen binnen 1 tot 3 dagen weer beter zullen worden.
Voedselallergie
Soms is braken een teken dat je kind allergisch is voor het voedsel dat het heeft gegeten. Overgeven kan het enige symptoom zijn, maar er kunnen eveneens andere klachten aanwezig zijn, zoals moeite met ademen, netelroos, voortdurend hoesten, een piepende ademhaling of problemen met slikken. Negen van de 10 allergische reacties zijn in verband te brengen met de volgende voedingsmiddelen:
- pinda’s
- noten, zoals amandelen, cashewnoten of walnoten,
- vis,
- schaaldieren, zoals garnalen,
- eieren,
- melk,
- tarwe,
- sojasaus.
Erg jonge baby’s die voor de eerste keer melk, soja, bepaalde granen en bepaald ander vast voedsel gaan proberen te eten, lopen een zekere kans dat een er een door een voedseleiwit enterocolitis syndroom wordt veroorzaakt. Hier zullen ze last van krijgen tussen de 2 tot de 6 uur nadat ze de allergenen binnen hebben gekregen en zal doorgaans gepaard gaan met overgeven. Ze kunnen tevens last krijgen van bloederige diarree. Het is zaak dat je je kind direct naar een arts brengt wanneer je vermoedt dat er sprake is van een allergische reactie.
Voedselvergiftiging
Iedere keer dat ziektekiemen meeliften op het voedsel dat je kind binnenkrijgt, bestaat de kans dat het een door voedsel overgedragen ziekte (een zogenaamde voedselvergiftiging) oploopt. Bepaalde bacteriën die zich vaak in voedsel schuil kunnen houden, zijn:
- Salmonella
- Listeria
- Campylobacter
- E coli
Daarnaast kan een voedselvergiftiging ontstaan door het eten van vrijwel elk type voedsel, in het bijzonder wanneer dit niet goed bereid is of als het niet op de juiste manier is bewaard. De meest voorkomende boosdoeners onder de voedingsmiddelen zijn:
- Vlees,
- Gevogelte,
- Eieren,
- Schelpdieren,
- Ongewassen groentesoorten, zoals sla.
Het kind kan binnen een paar uur na het eten van besmet voedsel beginnen met overgeven. In sommige gevallen kan het echter een dag of twee duren voordat de symptomen zich zullen manifesteren. Gewoonlijk zal het kind ook last hebben van misselijkheid, waterige diarree en maagpijn. Het is zelfs mogelijk dat een voedselvergiftiging koorts tot gevolg heeft. De duur van de symptomen die horen bij een voedselvergiftiging kan variëren van een paar uur tot meerdere dagen.
Darmobstructie
Bij een pasgeboren baby kan het lastig zijn om te zeggen of er sprake is van overgeven of spugen. Braaksel komt in de regel met meer kracht naar buiten dan wanneer een baby spuugt. Spugen door een zuigeling zal tevens vaak kort na een voeding plaatsvinden. Bij twijfel kan je huis- of kinderarts je helpen om erachter te komen met welke van deze twee fenomenen je daadwerkelijk te maken hebt.
Hevig overgeven bij baby’s is gelukkig zeldzaam, maar wanneer het gebeurt, dan kan dit een teken zijn van een blokkade in de darmen van het kleintje. Het is eveneens mogelijk dat je kindje; last heeft van wat medici ‘pylorisstenose’ noemen . Dat wil zeggen dat het maagje van de baby te nauw is om voedsel door te laten. In beide gevallen kan er worden gesproken van een ernstig probleem waar je direct een arts over dient te raadplegen.
Hersenschudding
Het is een feit dat kinderen vaker hun hoofd stoten dan een volwassene, in het bijzonder in de periode dat een kind leert lopen of als het een sport beoefent. Op het ogenblik dat je kind te maken krijgt met een verwonding of een letsel aan het hoofd, dan is het van belang om te letten op tekenen die kunnen duiden op een hersenschudding. Overgeven is slechts één van deze tekenen en de andere zijn:
- Het verliezen van het bewustzijn,
- Hoofdpijn,
- Wazig zien,
- Problemen met lopen,
- Verward zijn,
- Onduidelijk spreken,
- Problemen met het wakker worden.
Het overgeven en de andere symptomen die horen bij een hersenschudding zullen zich mogelijk pas na 24 tot 72 uur, nadat je kind zijn, of haar hoofd heeft gestoten, manifesteren.
Geneesmiddelen
Indien je kind bepaalde geneesmiddelen op een lege maag inneemt, dan kan het gaan overgeven. In sommige gevallen is braken echter ook een teken dat je je kind te veel van een bepaald geneesmiddel toe hebt gediend. De meest voorkomende geneesmiddelen die dit teweegbrengen zijn:
- Codeine,
- Erythromycine,
- Bepaalde anticonceptiepillen,
- Bepaalde middelen die worden gebruikt bij de behandeling van astma, zoals theofylline,
- Ijzerhoudende middelen,
- Paracetamol,
- Ibuprofen.
Bewegings- of reisziekte
Op het moment dat de hersenen van je kind verschillende signalen krijgen over de manier waarop het beweegt, kan het zich misselijk genoeg gaan voelen om te gaan braken. Bepaalde kinderen kunnen bijvoorbeeld ziek worden door enkel en alleen maar naar een film te kijken, waarbij hun ogen beweging zien, maar hun lichaam geen beweging waarneemt. Bewegings- of reisziekte komt vaak voor bij kinderen die nog niet groot genoeg zijn om uit het autoraam te kunnen kijken.
Bewegings- of reisziekte begint in de meeste gevallen met buikpijn of een gevoel van misselijkheid. Bepaalde kinderen kunnen eveneens beginnen te zweten, hun eetlust verliezen of helemaal niet willen eten. Uiteindelijk zal er ook braken bijkomen als symptoom. Bewegings- of reisziekte is een genetische aandoening, dit wil zeggen dat een kind meer kans heeft op de ontwikkeling ervan wanneer één van zijn, of haar, ouders daar ook mee te kampen heeft.
Migraine
Circa 10 procent van de schoolgaande kinderen heeft te maken met migraine. Deze vorm van hoofdpijn kan voorkomen bij kinderen vanaf een leeftijd van 18 maanden. Ze krijgen dan last van hoofdpijn, maar ook vaak zal een kind dat lijdt aan migraine gaan overgeven. Bovendien kan het kind last krijgen van klachten als:
- Duizeligheid,
- Misselijkheid
- Gevoeligheid voor aanraking, licht, geluid en geuren.
Deskundigen weten nog niet precies wat de oorzaak van migraine is. De klachten kunnen worden veroorzaakt door iets waar je kind vaak aan bloot wordt gesteld. Migraine is ook genetisch bepaald, wat dus wil zeggen dat wanneer één van de ouders al lijdt aan migraine, het kind 50 procent kans heeft om dit eveneens te ontwikkelen. Indien allebei de ouders migraine hebben, dan zal dat de kans om een kind eveneens hiermee op te zadelen tot 75 procent stijgen.
Spanningen en stress
Het is geen fabeltje dat bepaalde kinderen over gaan geven op momenten dat ze te maken hebben met veel spanningen en stress. Het kan zijn dat een ander gezondheidsprobleem, zoals een oorontsteking, hen parten speelt. Een kind kan verder over gaan geven nadat het voor een langere tijd heeft gehuild. Een goede manier om te weten te komen of het overgeven in verband kan worden gebracht met spanningen en stress, is wanneer het braken maar één of twee keer plaatsvindt en er geen andere symptomen waar te nemen zijn, zoals maagpijn of diarree.
