De ziekte van Ritter, of voluit de ziekte van Ritter von Rittershain, is een aandoening waarbij de huid los gaat laten. Het betreft een besmettelijke infectieziekte die vooral voorkomt bij pasgeboren baby’s en kinderen jonger dan zes jaar. Dit wil echter niet zeggen dat oudere kinderen of volwassenen de ziekte niet kunnen krijgen. Bij een volwassene zal de ziekte van Ritter minder goed werkende nieren en een slecht werkend immuunsysteem tot gevolg hebben. De ziekte van Ritter staat verder nog bekend onder d benamingen: de ziekte van Lyell, epidermolysis acuta toxica en het Staphylococal skin syndrom (SSSS).
Ontstaan
De oorzaak van de ziekte van Ritter is de Straphylococcus aureus. Deze bacterie zal met giftige stoffen (toxinen) de huid infecteren. Deze toxinen zullen de bovenste laag van de huid (de opperlaag) beschadigen en blaren veroorzaken. Ook zal de huid los gaan laten. Doordat de bacterie zich via de bloedbaan weet te verplaatsen zal de ziekte van Ritter heel het huidoppervlak aantasten.
Normaliter zullen giftige stoffen die in het lichaam terechtkomen door de nieren weer uit worden gescheiden. Personen die te maken hebben met niet goed werkende nieren en pasgeboren baby’s, bij wie de nieren zich nog aan het ontwikkelen zijn, zullen om die reden extra gevoelig zijn voor een besmetting.
Verschijnselen
Bij een beginnende ziekte van Ritter zijn koorts, zich niet lekker voelen, keelpijn, geprikkeldheid en pijn als de huid wordt aangeraakt. Tevens kan er een loopneus optreden evenals een bindvlies- of middenoorontsteking. De koorts komt plots opzetten en zal samen gaan met roodheid van de hoofdhuid. Vervolgens zal deze roodheid zich uitbreiden over de huid naar andere delen van het lichaam.
Ten gevolge van de vorming van blaren zal de huid bovendien gaan rimpelen. Wanneer je over de huid wrijft dan zal de bovenste laag ervan loslaten. Op de plaats waar de huid is verdwenen zullen rode, vochtige plekken achterblijven waarop na enige tijd een korts zal worden gevormd. Dit staat bekend als het teken van Nikolsky. Na de korstvorming zal ten slotte de genezing volgen.
In de regel zal de huid van een kind binnen tien dagen tot twee weken weer zijn genezen zonder dat er zich complicaties voor doen. Op het moment echter dat huid schade heeft opgelopen door de besmetting zal deze extra gevoelig zijn voor infecties door allerlei andere ziektekiemen.
Behandeling
De behandeling van een ernstige vorm van de ziekte van Ritter bestaat uit injectie met antibiotica die in een ziekenhuis worden gegeven. De behandeling moet minimaal tien dagen achtereen worden gegeven. Lokale infecties zullen door antibiotica in tabletvorm aan worden gepakt.
Indien de ziekte van Ritter niet wordt behandeld dan zullen de vooruitzichten niet gunstig zijn. Doordat de bacteriën zich in het bloed verspreiden kan dit leiden tot een bloedvergiftiging. Daarnaast kan er uitdroging ontstaan ten gevolge van het vochtverlies en de infectie kan zich naar de dieper gelegen huidlagen verplaatsen en daar ontstekingen tot gevolg hebben. Maar ook ontstekingen aan de longen en botten zijn mogelijk.
