De bedwants (Cimex lectularius), in het verleden beter bekend als wandluis, is een parasitair insect dat tot de onderorde wantsen (Heteroptera) behoort en dat zich voedt met bloed. Verder heeft dit kleine diertje geen enkele andere voedingsbron. Om volwassen te worden, dienen ze slechts één keer te eten tijdens elk afzonderlijk onvolgroeide stadium. Volwassen vrouwtjes van de bedwants hebben daarnaast ook bloed nodig om eitjes te kunnen produceren. Ondanks dat de bedwants de mens zal bijten, is het niet bekend dat deze parasieten eveneens ziekten doorgeven aan menselijke voedingsbronnen.
Hoe kun je de beten van een bedwants herkennen?
De aanwezigheid van bedwantsen en hun beten kan aan het licht komen door het opmerken van bijvoorbeeld:
- Bloedvlekken op het beddengoed,
- Bijtplekjes op de huid,
- De aanwezigheid van uitwerpselen van de bedwantsen,
- Afgeworpen huiddelen van de bedwantsen.
De beten van een bedwants komen vaak voor op de lichaamsdelen die tijdens de slaap meer blootgesteld zullen zijn aan de bedwantsen. Hierbij kun je denken aan:
- de handen,
- de nek,
- het gezicht,
- de schouders,
- de benen,
- de armen.
Ondanks dat dit niet altijd het geval is, worden bedwantsen dikwijls aangetroffen gegroepeerd in een klein gebied en soms kunnen ze een lijn of een zigzagpatroon vormen. De beten van de bedwants zien er normaal gesproken uit als een kleine, platte of verhoogde plek die ontstoken kan raken, kan gaan jeuken, maar ook rood kan kleuren of kan veranderen in een blaartje. De reacties van je lichaam op een beet van een bedwants zal niet altijd direct verschijnen nadat je bent gebeten. Het kan zelfs enkele dagen duren voordat je er iets van te zien zult krijgen. Daarnaast zal niet iedereen op dezelfde manier reageren op een beet van een bedwants.
De grootte van beet van een bedwants loopt uiteen vanwege een aantal verschillende factoren. Zo zullen bedwantsen bijvoorbeeld een antistollingsmiddel via hun speeksel in je huid injecteren op het moment dat ze deze doorboren om zich te goed te doen aan het bloed van hun gastheer. Dit antistollingsmiddel is doorgaans verantwoordelijk voor de wijze waarop iemand zal gaan reageren op de beet van het insect en bepaalt tevens de grootte van de bedwantsbeet. Omdat mensen in verschillende mate gevoelig zullen zijn voor een dergelijke beet, zal de grootte van een bedwantsbeet eveneens kunnen verschillen van persoon tot persoon.
Een andere factor die de mate van de reactie op een beet van een bedwants beïnvloedt, is het aantal keren dat iemand door deze insecten is gebeten. De reacties op een beet van mensen die talloze keren door bedwantsen zijn gebeten, zijn eveneens van geval tot geval anders en hun reactie op deze beten kan meer of minder intens zijn naarmate het aantal keren dar ze zijn gebeten toeneemt.
Bedwantsen zullen de huid van hun menselijke gastheer doorboren met hun lange spitse snuit waarmee ze het bloed naar binnen zuigen. Beten van de bedwants zijn aanvankelijk niet pijnlijk en kunnen uren, of zelfs dagen, onopgemerkt blijven. Als gevolg daarvan kunnen bedwantsen tijdens iedere maaltijd maximaal 10 minuten zich te goed doen aan het menselijke bloed. De beten die door dit insect achter worden gelaten zullen het meeste voorkomen op de aan de bedwantsen blootgestelde huid, zoals het bovenlichaam, de nek, de armen en de schouders.
Symptomen van bedwantsbeten
Sommige mensen die door bedwantsen gebeten zijn, krijgen na een beet last van:
- jeuk,
- rode plekken,
Bij andere personen kan het soms echter een paar dagen duren, of kunnen de symptomen volledig uitblijven, voordat er een reactie van de huid waar wordt genomen. Een groot aantal mensen reageert helemaal niet op een beet van een bedwants en bovendien zullen talloze beten geen sporen achterlaten en gaan volkomen onopgemerkt blijven.
In tegenstelling tot de beet van andere insecten kunnen bedwantsbeten soms voorkomen in rechte lijnen van meerdere, kleine, rode puntjes waar de insecten zich met meerdere tegelijk langs een blootliggend deel van het lichaam hebben gevoerd. Bedwantsbeten kunnen zorgen voor jeuk, maar in het begin kan iemand ook een licht branderig gevoel opmerken. Hop het branderige deel van het lichaam zullen zich daarna rode bultjes gaan vormen, die ook wel bekend staan als papels of huiduitslag. In extreme gevallen kunnen de beten van bedwantsen dramatisch opzwellen of veranderen in blaarachtige ontstekingen van de huid.
Op het moment dat je last hebt van huiduitslag nadat je bent gebeten door een bedwants, dan moet je proberen om het getroffen deel van je lichaam met rust te laten (en dus zeker niet gaan krabben). Indien de huiduitslag aan blijft houden of geïnfecteerd raakt, dan dien je direct contact op te nemen met een arts.
Waarom bijt een bedwants?
Bedwantsen zijn zogenaamde bloedvoeders die afhankelijk zijn van bloed voor hun gastheer als voedselbron. Met andere woorden deze parasitaire insecten hebben gewoonweg vloed nodig om in leven te kunnen blijven en zich voort te kunnen planten.
Een bedwants zal je in de regel meer dan één keer bijten. Zodra een bedwants namelijk zijn monddelen in je huid heeft gebracht en een geschikt bloedvat heeft gevonden, dan zal het insect beginnen met eten. Het vinden van het juiste bloedvat kan echter meer dan één doorboring van je huid vergen. Verder zijn bedwantsen buitengewoon gevoelig voor de bewegingen die gemaakt worden door de gastheer waar ze zich bij voeden. Om die reden zullen ze wanneer een slapende persoon zich beweegt en op zoek gaan naar een voedingsplaats op een ander deel van zijn, of haar, lichaam. Het is dan ook van belang om te onthouden dat het aantal beten dat je op hebt gelopen geen indicatie hoeft te zijn voor het aantal bedwantsen dat zich op je lichaam bevindt en dat zich voedt met jouw bloed.
Risico’s die verbonden zijn aan infecties veroorzaakt door een bedwantsbeet
Het krabben aan de beten van de bedwants en het niet schoonhouden en desinfecteren van de bijtplekken kan leiden tot het ontstaan van een secundaire infectie die kan zorgen voor een verdere zwelling en zelfs een bloeding. Kinderen, ouderen en mensen die te kampen hebben met een verzwakt afweersysteem, in het bijzonder personen die bedlegerig zijn, kunnen secundaire infecties ontwikkelen als gevolg van een beet van een bedwants.
Hoe kun je een bedwantsbeet op een huisdier herkennen?
Beten van de bedwants bij een hond en kat lijken veel op de beten van dit insect bij de mens, en de eigenaar van het huisdier kan soms zelfs een mug of een vlo verdenken bij het zien van een bedwantsbeet bij zijn, of haar, huisdier. Net zoals bij mensen blijven bedwantsen niet bij huisdieren achter, maar zullen na het eten terugkeren naar een voor hen veilige plaats. Behalve de bijtwonden van de bedwants zijn de aanwezigheid van de uitwerpselen van dit insect, de afgeworpen huidjes en de irritatie waar het huisdier ’s nachts mee te maken krijgt eveneens indicatoren voor de aanwezigheid van bedwantsen bij je harige huisgenoten. Om die reden is één van de beste dingen die je kunt doen: het uitvoeren van een grondige inspectie van de mand of het kussen waarop je huisdier vaak ligt en het dier regelmatig verzorgen terwijl je uiterst alert bent op de veelzeggende tekenen die de aanwezigheid van bedwantsen kan verraden.
