Snelle hartslag

Een te snelle hartslag wordt in de medische wereld ook wel tachycardie genoemd. Er wordt doorgaans gesproken van een te snelle hartslag als je hart meer dan honderd keer per minuut klopt. In sommige gevallen kan het zelfs gebeuren dat je hartslag tot vierhonderd slagen per minuut oploopt. Een erg snelle hartslag is gevaarlijk en kan zelfs levensbedreigend worden. Wanneer je hart zo snel slaat dan kan je hart niet langer op een efficiënte manier zuurstofrijk bloed door je lichaam pompen.

Oorzaken

Een te snelle hartslag kan ontstaan in zowel de boezems (atriale tachycardie) als de kamers (ventriculaire tachycardie) van je hart. De boezems bevinden zich boven in je hart, terwijl de kamers aan de onderzijde zijn gelegen.

Een aantal oorzaken van een te snelle hartslag zijn bijvoorbeeld:

• aan het hart gerelateerde aandoeningen zoals een te hoge bloeddruk,
• een minder goede bloedvoorziening van de hartspier als gevolg van:
  • een aandoening aan de kransslagader,
  • een aandoening aan een hartklep,
  • een aandoening aan de hartspier,
  • een aanwezige infectie,
  • een aanwezige tumor.
• andere medische aandoeningen, bijvoorbeeld:
  • aandoeningen aan de schildklier,
  • aandoeningen aan de longen, een verstoord elektrolytevenwicht,
  • het gebruik van alcoholische drank,
  • het drinken van extreem veel koffie,
  • het gebruik van drugs.
• emotionele stress.

Door sommige aandoeningen wordt de kans groter dat je een te snelle hartslag ontwikkeld:

• je hebt een aandoening aan één of meerdere kransslagaders,
• de pompfunctie van je hart is niet goed (hartfalen),
• je hebt een (eerder) hartinfarct gehad,
• je hebt een aangeboren afwijking aan je hart,
• je hebt een ontsteking aan je hart,
• je hebt een zogenaamde degeneratieve aandoening aan je hart,
• je lijdt aan een chronische longaandoening.

Symptomen te snelle hartslag

Als je last hebt van een te snelle hartslag dan kunnen de volgende symptomen zich manifesteren:

• je bent kortademig,
• je voelt je licht in je hoofd,
• je bent duizelig,
• opeens kun je last van zwakte krijgen,
• je ervaart een kloppend gevoel in je borst,
• in je borst krijg je een fladderend gevoel,
• je hebt de neiging om flauw te vallen.

Behandeling

De behandelingen die bestaat voor een te snelle hartslag lopen uiteen van het inzetten van medicijnen tot het uitvoeren van een operatieve ingreep. Ieder jaar zal bij duizenden personen bijvoorbeeld een implanteerbare defibrilator (ICD) ervoor zorgen dat hun hart goed in de gaten wordt gehouden en indien nodig een levensreddende therapie af zal worden gegeven om het ritme weer op een normaal peil te brengen. Een cardioloog zal, aan de hand van de oorzaak van de te snelle hartslag bepalen wat voor een individueel persoon de beste behandelmethode is. Naast de gekozen behandeling zal vaak ook je levensstijl aan de orde komen en de veranderingen die daarin dienen te worden aangebracht om je hart in een betere conditie te brengen.

ICD

In een aantal gevallen kan een implanteerbare cardioverter defibrillator (ICD) een goede oplossing zijn om de risico’s die een te snelle hartslag met zich meebrengt te verminderen. Het implanteren van een ICD zal je hartritme continue in de gaten houden, een onjuist ritme opmerken en indien nodig automatisch het hart de meest gepaste therapie geven. Op die manier zal een ICD voorkomen dat je, als gevolg van je hartritmestoornis, te maken krijgt met een plotselinge hartdood. Een cardioloog kan bepalen of je in aanmerking komt voor de implantatie van een ICD.

Implanteren ICD

In de meeste gevallen zal een ICD geïmplanteerd worden boven in je borst. De implantatie is geen openhartoperatie maar een ingreep die meestal onder een lokale verdoving zal plaatsvinden. De implantatie verloopt als volgt:

• Er zal een snede van ongeveer vijf centimeter worden gemaakt in het bovenste deel van je borst.
• Vervolgens zullen er één of twee dunne geïsoleerde geleidingsdraden via een ader in het hart worden gevoerd.
• De arts zal deze geleidingsdraden daarna aansluiten op het ICD, het apparaatje zal getest worden en de juiste instellingen zullen worden geprogrammeerd.
• Het ICD wordt onder de huid aangebracht waarna de snede weer zal worden gehecht.
• Na de ingreep kun je een bobbel waarnemen op de plaats waar het ICD onder de huid zit. De geleidingsdraden zijn echter zo dun dat deze nauwelijks, of niet, zichtbaar zullen zijn.

In de meeste gevallen zul je na de implantatie van het ICD een nacht in het ziekenhuis blijven en de volgende dag met de nodige instructies weer naar huis mogen vertrekken. In sommige gevallen wordt als instructie meegegeven dat je de eerste tijd na de ingreep je arm aan de zijde van het ICD niet te veel moet bewegen.

Voor- en nadelen ICD

In een groot aantal gevallen kun je, na de plaatsing van het ICD, weer je normale dagelijkse activiteiten hervatten. Uiteraard dien je eerst wel volledig hersteld te zijn van de ingreep. De mogelijkheid bestaat echter dat je arts je vraagt om (tijdelijk) bepaalde situaties uit de weg te gaan. Verder zul je van je arts een aantal specifieke adviezen krijgen die betrekking hebben op je aandoening.

Als je weer in staat bent om aan lichaamsbeweging te doen dan is het wel zaak dat je geen ruwe sporten gaat doen waarbij bijvoorbeeld veel lichamelijk contact is. De kans dat je valt of dat het ICD wordt geraakt is dan immers erg groot. Het ICD en/of de geleidingsdraden zouden daardoor schade op kunnen lopen.

Ook reizen zal meestal geen probleem zijn na een ICD implantatie. Alleen een onderliggende aandoening zou hierbij eventueel roet in het eten kunnen gooien. Het is wel verstandig dat je vooraf plannen maakt en weet waar je terecht kunt voor eventuele problemen met je ICD. Bovendien zul je, voordat je door een beveiligingspoort, op bijvoorbeeld een luchthaven stapt de beveiliging op de hoogte te brengen van de aanwezigheid van je ICD. Er bestaat immers een kans dat de metaaldetector de metalen behuizing van het ICD detecteert.

Voordat je een medische procedure moet ondergaan dien je altijd te vermelden dat je een ICD in je draagt. Soms is er zelfs eerst overleg met een arts nodig voordat een medische ingreep uit kan worden gevoerd. Bepaalde ingrepen kunnen namelijk de werking van je ICD op een negatieve manier beïnvloeden. In dat soort gevallen zullen er eerst voorzorgsmaatregelen getroffen dienen te worden of een dergelijk effect te verminderen of beter nog te voorkomen. Als je twijfelt over de veiligheid van het uitvoeren van een bepaalde medische ingreep dan kun je altijd vooraf een arts raadplegen.