Hoge hartslag

Er is sprake van een hoge hartslag, ofwel tachycardie, op het moment dat het hart meer dan honderd keer per minuut slaat. In een extreem geval kan de hartslag per minuut zelfs oplopen tot wel vierhonderd slagen. Omdat je hart, als het zo snel klopt, niet genoeg zuurstofrijk bloed door het lichaam kan pompen, is het van groot belang dat je hiervoor wordt behandeld.

Oorzaken

Een te hoge hartslag kan een aantal uiteenlopende oorzaken hebben. Hieronder zullen de meest belangrijke oorzaken worden besproken.

Bloedarmoede en bloedverlies

Op het ogenblik dat er niet genoeg hemoglobine (rode bloedkleurstof) in je bloed aanwezig is, is er sprake van bloedarmoede (anemie). Samen met het verliezen van bloed, door een open wond of een inwendige bloeding, is dit één van de oorzaken van een hoge hartslag. Een regelmatige controle van het ijzer- en hemoglobinegehalte in je bloed is daarom zeker aan te raden. Uiteraard is het voorkomen van bloedingen vanzelfsprekend.

Longaandoening

Een aandoening aan de long kan eveneens een hoge hartslag tot gevolg hebben. Een aantal voorbeelden van longkwalen die je hartslag kunnen verhogen zijn: een longontsteking, een longemfyseem en een longembolie. Indien je weet dat je last hebt van een aandoening aan de longen dan is het zeer waarschijnlijk dat je hoge hartslag hier iets te maken heeft met het minder goed functioneren van je longen.

Versneld sinusritme

Gedurende een sinustachycardie, ook wel aangeduid als Inappropriate Sinus Tachycardie (IST), zal je natuurlijke pacemaker (de sinusknoop) te vaak prikkels afgeven waardoor het hart 100 tot wel 180 keer per minuut kan gaan kloppen. Dit is uiteraard veel te snel. Vaak zal een sinustachycardie het gevolg zijn van intensieve fysieke inspanningen. Wanneer je daarna weer rust neemt zal het hart vanzelf weer langzamer gaan kloppen. Als er echter sprake is van IST dan is een behandeling met medicatie wel noodzakelijk.

Overactieve schildklier

Een hogere of snellere hartslag kan het gevolg zijn een schildklier die te hard werkt. Een overactieve schildklier wordt ook wel aangeduid als hyperthyreoïde en kan mogelijk wijzen op de Ziekte van Graves. De behandeling van een te hoge hartslag veroorzaakt door een overactieve schildklier kan worden behandeld met behulp van thyreostatica.

Mineralentekort

Wanneer je een extreem lage, of juist een erg hoge, concentratie kalium, natrium, magnesium en/of calcium in je bloed hebt dan kan een hoge hartslag daarvan het gevolg zijn. Er is in een dergelijk geval sprake van een elektrolytstoornis. Hierin zijn de volgende stoornissen te onderscheiden:

Indien de mineraalhuishouding in je lichaam is verstoord dan zal er in veel gevallen ook een (extreem) lage of hoge bloeddruk ontstaan. In een dergelijke situatie is het goed om je bloeddruk te laten meten door je huisarts. Door de mineraalhuishouding weer op het juiste peil te brengen zal de hartslag vaak weer verlagen. In bepaalde gevallen zal het echter nodig zijn om ook een achterliggende aandoening worden behandeld, bijvoorbeeld een aandoening aan de schildklier, de lever of de nieren.

Kortsluiting

Een bepaalde vorm van AV-nodale tachycardie (AVNT) kan ook de oorzaak zijn van een verhoogde hartslag. De AV-knoop, ofwel atrioventriculaire knoop, een plek in het tussenschot tussen de hartkamers en de hartboezems. Door deze AV-knoop worden elektrische prikkels in het hart naar de kamers doorgestuurd. Als er sprake is van AV-nodale tachycardie dan is er een geleidingsnetwerk in de vorm van een cirkel ontstaan binnen de AV-knoop. Hierdoor zal er een soort kortsluiting ontstaan, de medische term hiervoor is cirkeltachycardie. De aandoening zelf wordt aangeduid als AV-nodale re-entry tachycardie omdat de prikkels als het ware herintreden. Het betreft een gevaarlijke hartritmestoornis indien er niet op tijd een behandeling in gang wordt gezet. Vaak bestaat de behandeling uit het toedienen van bètablokkers en hartglycosiden om de hartslag weer te vertragen.

Drugs- of medicijngebruik

Door het gebruik van bepaalde medicijnen, drugs, nicotine of dieetpillen kan je hartslag ook hoger worden. Je moet dus in alle gevallen eerst goed nagaan of de hartslag verhoogd is ten gevolge van het gebruik van verdovende- of stimulerende middelen. Medicijnen die de hartslag kunnen verhogen zijn onder andere: geneesmiddelen die gebruikt worden bij de behandeling van de schildklier, astma en een depressie. Maar ook het gebruik van antiarrhytmica en psychofarmaca kunnen een dergelijk effect hebben.

Paniekstoornis

Een paniekstoornis wil zeggen dat je paniekaanvallen krijgt die, in de dan geldende omstandigheden, buiten proportie zijn. Hierdoor kan je hartslag verhoogd worden en kun je overmatig gaan transpireren, gaan hyperventileren en kun je oververmoeid raken. Vaak zal deze vorm van een hoge hartslag behandeld worden met behulp van serotonine-heropnameremmers, bijvoorbeeld Prozac.

Koorts en pijn

Op het ogenblik dat je niet weet waardoor je hartslag is verhoogd dan doe je er goed aan eerst je lichaamstemperatuur op te nemen. Koorts kan namelijk de oorzaak zijn hiervoor. Behalve koorts kan pijn overigens ook je hartslag verhogen.

Wolff Parkinson White

Net zoals de AV-nodale re-entry tachycardie, is Wolff Parkinson White (WPW) een vorm van cirkeltachycardie. Naast de AV-knoop bestaat er nog een tweede verbinding (accessoire bundel) tussen de hartboezems en de hartkamers. Er zullen aanvallen ontstaan van een hartslag die snel en niet variërend is. Hierbij zul je last krijgen van kortademigheid. WPW is aangeboren en daarbij is de ontstane cirkel zeer groot. Als behandeling zal de bundel op worden gezocht die voor de extra geleiding zorgt en worden uitgeschakeld door middel van ablatie. Dit wil zeggen dat een arts kleine stukjes weefsel wegbrandt, met behulp van een katheterpunt, zodat er minuscule littekens zullen worden gevormd. Deze littekens zullen echter niet geleidend zijn en de onjuiste weg blokkeren voor de elektrische signalen.

Een hoge hartslag kan voortdurend aanwezig zijn, je spreekt in een dergelijk geval van een permanente tachycardie. Als de hoge hartslag in de vorm van aanvallen zich manifesteert dan is er sprake van paroxysmale tachycardie.